De geestdrift van Rita De Brandt als mindfulness coach voor kinderen werkt aanstekelijk. We mogen ook kennis maken met haar makker Stille Hans in twee korte video's.
Ik merk alle dagen wat mindfulness doet met mezelf en met de kinderen rondom mij. Hoe langer ik er mij in verdiep, hoe meer ik voel (en innerlijk weet) dat, wat Thay ons leert , een "oplossing" is voor zo veel. En niet alleen voor mij als juf en kindercoach maar zeker ook voor de kinderen, ouders, grootouders en iedereen rond die cirkel.
Hier en daar zijn er al kinderen die beginnen te begrijpen wat het betekent: “Vrede in jezelf , vrede in de wereld.”. En hoe je dat doet ontstaan. Of beter: de meesten WETEN het ondertussen wel. Maar het zit (voorlopig) nog vast in hun hoofd. Met mondjesmaat zijn er die "het" al naar hun hart hebben laten zakken. En dat zijn WAUW - momenten.
Deze kinderen zijn – vaak zonder dat ze het weten- mijn “sanghamakkers ”. Stiekem hoop ik dat er bij hen thuis aan de keukentafel wordt gepraat over de mindfulle oefeningen die zoveel deugd doen. Zo groeien – hopelijk- ook de ouders mee.
Zo was er deze week op school een meisje die me vertelde: "Juf ik leer aan mijn mama wat jij ons leert en daar wordt ze rustig van." Het maakte me stil. Dankbaar ook. Fantastisch toch?Ik ken ook een jongen op onze school die uitzinnig kwaad kan worden.
Ik leerde hem onlangs wat zijn adem voor hem kan doen, hoe die hem terug brengt naar die stille plek in zichzelf. Ik vertelde van de verschillende zaadjes in ons. En hoe we altijd de keuze hebben over welke zaadjes we voeden. Natuurlijk toonde hij zich stoer en zonder enige interesse op het moment zelf: " Hij hoefde mijn uitleg niet." Maar stiekem zag ik dat hij luisterde , ECHT luisterde. Ik nodigde hem uit om nog een keer samen te oefenen in ademen, in onze stilteklas. Daar ging hij niet op in. "Waarom zou hij ook?!" Wat hij sindsdien wél doet is mij met ongelofelijk respect groeten als wij elkaar ontmoeten in de gang van de school. En hij kwam al eens in stilte mee eten op maandag. Dan lees ik de contemplaties en eten we 10' in stilte. Ondertussen is hij een en al oor , als ik in de klas vertel over de beoefening . Maar dat zie ik niet aan zijn lichaamstaal. Wel aan zijn stiekeme blikken vol interesse. En dan weet ik het zeker: hij heeft me begrepen.
Op zo een momenten staat Thay bijna letterlijk naast mij en fluistert : “Keep on going.” Dat voelt goed. Ik heb Thich Nhat Hanh nooit gekend maar hij is er… als ik twijfel en wil stoppen maar ook steeds meer als ik succeservaringen heb. Dan genieten we daar samen van. En hij zegt me om te blijven doorgaan. Zelfs al gaat het moeizaam en traag: het gaat. Het gaat me lukken om MEER ouders en kinderen te bereiken.
En Stille Hans is mijn partner in crime. Het klinkt raar van een pop maar hij voelt echt aan als "medeschepper van iets moois".
Met oneindig veel respect en dankbaarheid voor onze leraar Thich Nhat Hanh,
