Skip to main content

Mindfulness
in de traditie van Thich Nhat Hanh

21 september 2022

Welkom thuis in het EIAB. Mijn eerste retraite

Door Sveja van Mierlo

Eindelijk is het zo ver. Mijn lang gekoesterde wens om één van het kloosters opgericht door Zenmeester Thich Nhat Hanh te bezoeken komt in vervulling. Met een vriendin ga ik naar een retraite in het Eiab met thema “De kunst van geluk en lijden.” (onder de tekst vind je een fotocollage van het bezoek van Sveja)

Van drukte naar stilte

Laat in de middag komen we in Waldbröl aan. We verlaten de drukke straat van het Duitse bergstadje en rijden een klein steil weggetje in. Het weggetje klimt omhoog, maakt een scherpe bocht naar rechts en voordat ik weet zijn we er, op het terrein van het Eiab. Mijn eerste indruk is: het is hier zo groen! En stil. We hebben de drukte en de geluiden van de stad plotseling achter ons gelaten. Ik stap uit en vanuit de hoogte van de parkeerplaats zie ik een park met licht groen gras en enorme brede donkergroene bomen. De kleuren zijn extra stralend en fris dankzij de flinke regenbui die net gevallen is. Aan de andere zijde, tegen de heuvel aan staat een lang massief gebouw met vele hoge ramen en een brede trap.

Links van de trap, vóór het gebouw is een groot groen vlak. Dat blijkt later de groentetuin van het klooster te zijn. Rechts van het grote gebouw, ook heel veel groen: gezellige paden, struiken, grote bomen en een ander, kleiner gebouw. De lucht is vochtig en fris, het is de koele verfrissende lucht van de bergen.

Welkom thuis

Mijn aandacht wordt getrokken door een bloeiende rozenstruik met ernaast een driehoekig wit bord. Op het bord in mooie sierlijke letters staat “Breath and Smile”. Ik glimlach. Ik voel me hier welkom. Dit gevoel wordt nog sterker wanneer we binnen komen en hartelijk ontvangen worden door een vriendelijke non met een liefdevolle zingende stem.
Dit gevoel van welkom zijn en thuis voelen blijft bij mij ook tijdens de volgende vier dagen van de retraite. In een groep met mensen uit Duitsland, Belgie, Nederland, VS, Ierland, Taiwan en onder de begeleiding van Dharmaleraar Hilly Bol voel ik me snel op mijn gemak. We mediteren, luisteren naar de dharmatalks van Hilly, we delen gedachte en gevoelens en genieten samen van de weldadige rust in het klooster. We voelen ons snel als een kleine familie, een sangha.

Het uurtje werkmeditatie in de middag brengt ons heel veel plezier. Ook toevallige gesprekken en ontmoetingen in de tuin en de eetzaal met verschillende mensen vind ik inspirerend en hartverwarmend. Daarnaast ontdek ik wat een diepe en plezierige ervaring het eten in stilte en aandacht kan zijn.

De monastics nemen ons in hun gewoontes mee en delen met ons hun vredige energie. Zo worden ook de wandelingen samen met de “grote Sangha” in de prachtige omgeving van het klooster een onvergetelijke ervaring.

Weer thuis

Nu ik terug ben voel ik (nog steeds) de helende werking van het verblijf in het klooster. Het heeft me goed gedaan: mijn gedachten zijn rustig en helder, mijn geest opgewekt, mijn lichaam voelt licht en ontspannen. Ik hoop dit gevoel zo lang mogelijk te kunnen houden. Geen makkelijke opdracht maar … voorlopig ga ik gewoon genieten van “de vruchten” van de beoefening.

1230 41230 51230 61230 71230 11230 21230 3